Op 15 juni 1996 is ons park officieel geopend door toenmalig wethouder Herman Leicht. Na vijf jaar van intensief voorbereiden, discussiëren, lobbyen bij de politiek en heel veel vergaderen in het toen grootste en mooiste clubhuis van Nederland: de showroom van HMI meubelen bij de toenmalige eigenaren en nu nog steeds gewaardeerde leden van onze vereniging: John en Ietje Jelgerhuis.
Met zijn elven (Ben Seesink, Ben Hartman, John Jelgerhuis, Jannes van Genne, Jaap Broekman, Jan Schonewille, Eelke Bekhuis, Johan Bandell, Nic Pothof, Harry van Slooten en Max Jacobsen) vonden we dat er een nieuwe tennisclub moest komen in de Weide. Dichtbij voor de jeugd in een jonge wijk en een verrijking van het wooncomfort in diezelfde wijk. Na enige tijd werd de raad van 11 versterkt met de komst van onze “bouwheer” en erelid Evert van Zomeren, ook in latere jaren actief betrokken bij dit toernooi en onze secretaresse Ina Lugies.
Het was een mooie en boeiende tijd. Wij hadden geen leden, geen geld en heel veel weerstand die wij moesten overbruggen. Hoogeveen had toen al, op papier, voldoende tennisbanen om de vraag naar tennis binnen de gemeente in te vullen. Maar de situering was ongelukkig en vooral voor de jeugd moeilijk bereikbaar. Binnen de nieuwe wijk was een stuk grond beschikbaar, die uitermate geschikt was voor het inrichten van een tennispark. Daar hadden we onze zinnen dan ook op gezet. Het was toen “nu of nooit”.
Het eerste wat we gedaan hebben, is ons bestaansrecht aantonen middels het werven van 600 leden (contributie Fl. 5,00). Ook hebben zich toen een aantal sponsoren aan ons verbonden. Gerenommeerde Hoogeveense bedrijven, die geld beschikbaar stelden, zodat we de eerste onkosten konden betalen. Vervolgens hebben we een lijvig en goed doordacht plan van aanpak geschreven welke wij bij de gemeente ter goedkeuring hebben voorgelegd. Na de eerste afwijzingen hebben we de politiek opgezocht en binnen de raad steun voor onze plannen verworven. Hierna hebben de de grond verworven. Toen dit alles geregeld was hebben we de politieke discussie afgewacht en actief beïnvloed. Vervolgens is er een spectaculaire actie ontwikkeld om het hoofdbezwaar (hoe hard en reëel is jullie ledenbestand?) van onze tegenstanders weg te nemen. Het merendeel van onze leden tekende een bankoverschrijving voor Fl. 45,00 gulden als voorschot op de eerste contributie (we verkregen hiermee uiteindelijk bijna 500 overschrijvingen). We hebben dit gegeven ingebracht in de discussie en vervolgens weer afgewacht.
Uiteindelijk kwam het verlossende woord. Na een roerige gemeenteraadsvergadering kwam het definitieve groene licht. Er mocht gebouwd worden.